Rejon Małorycki - Białoruś
 |
Małoryta – stolica rejonu w obwodzie brzeskim, leży w południowo zachodniej Białorusi, nad rzeką Małorytą, 52 km od Brześcia. Stacja kolejowa Małoryta znajduje się na linii Brześć – Kowel.
W roku 2014 Małoryta liczyła 11775 mieszkańców. Obszar rejonu obejmuje 77 osad wiejskich. Administracyjnie dzieli się na 8 rad wiejskich: Velikoritsky, Gvoznitsky, łukowski, Mokransky, Oltushsky, Orekhovskiy, Khotislavlskoye, Chernyansky.
Powierzchnia rejonu wynosi 1363 km2. Liczba mieszkańców Rejonu wynosi – 24 736 osób. (stan na 01.01.2014), z czego na wsi żyje 12961 osób. Gęstość zaludnienia na 1 km2 wynosi - 18 osób.
Herb to tarcza "Waregów" w którym na niebieskim polu w lewym górnym rogu widnieje srebrna książęca korona, a pod nią dwa liście dębu z trzema żołędziami.
Maloryta znana jest od 1566 roku jako wieś królewska. Herb nawiązuje do symboliki królewskiej. Wieniec z liści dębu symbolizuje bogatą przyrodę regionu. Kolor niebieski - symbolizuje chwałę, honor, szczerość, lojalność, niebo. Srebrny - sprawiedliwość, piękno, dobroć.
Pierwsze wzmianki o siedlisku Małoryta pojawiły się w opisie granicy Wielkiego Księstwa Litewskiego i Korony Polskiej w 1564 roku.
Najważniejsze wydarzenia:
1862 r. - otwarcie szkoły publicznej w Małorycie.
1878 r. – uruchomienie stacji kolejowej na trasie Brześć - Kijów
IX 1915r. – III 1919r. – okupacja Cesarstwa Niemiec.
11 II 1919 r. - po wycofaniu się Niemców, Małoryta została zajęta przez polską piechotę z grupy gen. Listowskiego. Trzy dni później pod Małorytą i Mokranami w potyczkach Polacy wzięli do niewoli 60 bolszewickich żołnierzy, w tym 10 oficerów.
1921-1939r. - obszary Rejonu Małoryta wchodzą w skład terytorium Polski.
28 IX 1939 - wejście Armii Czerwonej do Małoryty.
VI 1941-VII1944 – obszar zajęty przez wojska hitlerowskie. W tym okresie spalono 20 wsi i osad. Zamordowano 5500 mieszkańców rejonu.
20 VII 1944r. – wyzwolenie ziem przez I Front Białoruski.
1959r. – opracowanie pierwszego planu gospodarczego dla Małoryty. Miasto zamieszkuje wówczas 3400 mieszkańców.
1952r. – budowa zakładu przetwórstwa owocowo-warzywnego. W 1955r. zakład opuszczają pierwsze produkty.
XII 1970r. – powstanie Rejonu, a Małoryta otrzymuje status miast Rejonowego
Lata 80-te – w miejscach nieprzebytych bagien rozprowadzono instalacje: gazu ziemnego, energetyki i telekomunikacji.
VIII 1982r. - otwarcie nowoczesnego Domu Kultury miasta,
1989r . – powstaje nowoczesny wielofunkcyjny zakład ochrony zdrowia.
2005-2009 - w Rejonie powstaje dziewięć Agro-miast - "Khotislavlskoye", "Oltushsky", "Gvoznitsky", "Velikoritsky", "Mokransky", "Chernyansky", "Lyakhovetsky", "Łukowski"," Orekhovskiy ". Obszary te są wielokrotnymi laureatem konkursów krajowych i regionalnych w zakresie produkcji i sprzedaży mleka i mięsa oraz zbioru paszy.
2010 r. - w ramach przygotowań do regionalnych dożynek zostaje oddany do użytku hotel Jubilat (45 miejsc)", uniwersalnego kompleks sportowy "Pearl", w którym znajduje się basen, jacuzzi, hale sportowe, korty tenisowe, siłownia oraz krajobrazowy park miejski. Oddano do użytku stację uzdatniania wody.
Małoryta – to miejsce urodzin słynnego artysty Nicholas Seleshchuka, mistrz świata, Europy i mistrza olimpijskiego w podnoszeniu cięzarów Leonida Taranienki, srebrnego medalisty Igrzysk Olimpijskich w 1980 roku lekkoatlety Petera Pochinchuka, poetów, autorów zbiorów opowiadań Stepana Kryvala Alexey Filatova.
Na terenie Małoryty funkcjonują dwa duże zakłady przemysłowe. Kombinat przetwórstwa owocowo-warzywnego „Tptyshka”, produkujący m.in. znane z wysokiej jakości produkty dla dzieci i niemowlat. Produkty z marką "Toptyshka" cieszą się dużą popularnością nie tylko na Białorusi ale także za granicą. Zakład jest stale prezentuje swoje wyroby na wystawach krajowych i międzynarodowych, które wielokrotnie otrzymuwały główną nagrodę w konkursie "kryształowe jabłko".
Drugi zakład, to fabryka produkująca cegłę wapienno – piaskową i bloczki silikatowe CJSC "QuartzMelProm".
Opracowanie Sławomir Kamiński
